شرکت نوپای انرژی همجوشی Commonwealth Fusion Systems روز پنجشنبه اعلام کرد که با بخش DeepMind گوگل همکاری می‌کند تا عملکرد رآکتور آینده‌اش، Sparc، را با استفاده از هوش مصنوعی تنظیم دقیق‌تر و حتی بهبود بخشد.

برنامه این شرکت‌ها این است که پلاسمایی را که در داخل رآکتور CFS می‌سوزد، با استفاده از نرم‌افزار تخصصی DeepMind به نام Torax شبیه‌سازی کنند. آن‌ها همچنین قصد دارند Torax را با مدل‌های هوش مصنوعی جفت کنند تا به CFS کمک کنند بهترین راه برای دستیابی به انرژی همجوشی را پیدا کند.

انرژی همجوشی نویدبخش ارائه مقادیر زیادی برق با صفر انتشار گازهای گلخانه‌ای از منبع سوختی تقریباً نامحدود: آب است. شرکت‌های مرتبط با هوش مصنوعی نسبت به استارت‌آپ‌های همجوشی به عنوان منبعی از برق برای تامین انرژی مراکز داده پرمصرف خوشبین هستند. به نظر می‌رسد گوگل نیز به آن‌ها به عنوان مشتریان بالقوه چشم دوخته است.

این اولین ورود گوگل به همجوشی هسته‌ای نیست. این شرکت فناوری با یک استارت‌آپ همجوشی دیگر، TAE Technologies، نیز همکاری کرده است تا از هوش مصنوعی برای مطالعه رفتار پلاسما در داخل دستگاه همجوشی TAE استفاده کند. 

دلیلی وجود دارد که گوگل به طور مداوم به این مسئله بازمی‌گردد: هوش مصنوعی ممکن است به طور منحصربه‌فردی برای امکان‌پذیر کردن انرژی همجوشی مناسب باشد. 

یکی از بزرگ‌ترین چالش‌هایی که استارت‌آپ‌های همجوشی با آن روبرو هستند، این است که پلاسمای داخل یک رآکتور را به اندازه کافی و برای مدت طولانی به اندازه کافی گرم نگه دارند. برخلاف واکنش‌های شکافت هسته‌ای، که خودپایدار هستند، حفظ واکنش‌های همجوشی در خارج از ستارگانی مانند خورشید دشوار است. بدون آن نوع جرم و گرانش، پلاسما دائماً در خطر انتشار و خاموش شدن قرار دارد. 

در رآکتورهای CFS، آهنرباهای قدرتمند جایگزین گرانش می‌شوند تا به مهار پلاسما کمک کنند، اما آن‌ها کامل نیستند. اپراتورهای رآکتور باید نرم‌افزار کنترلی را توسعه دهند که بتواند دستگاه را قادر سازد تا به طور مداوم به شرایط متغیر پلاسما واکنش نشان دهد.

مشکل این است که دستگیره‌های زیادی برای چرخاندن وجود دارد، قطعاً بیشتر از آنچه یک انسان قادر به انجام آن است. این نوع مشکلی است که هوش مصنوعی در آن برتری دارد. کارشناسان از هوش مصنوعی به عنوان یکی از فناوری‌های کلیدی یاد کرده‌اند که پیشرفت‌های چشمگیر این صنعت را طی چند سال گذشته ممکن ساخته است.

CFS در حال حاضر Sparc، رآکتور نمایشی خود را در حومه‌ای در خارج از بوستون می‌سازد. این دستگاه حدود دو سوم تکمیل شده است، و زمانی که در اواخر سال ۱۴۰۵ به پایان برسد، این استارت‌آپ پیش‌بینی می‌کند که اولین دستگاه همجوشی خواهد بود که قادر به تولید انرژی بیشتر از آنچه که نیروگاه برای اداره خود نیاز دارد، خواهد بود.

گوگل گفته است که Torax می‌تواند با یادگیری تقویتی یا مدل‌های جستجوی تکاملی برای یافتن “کارآمدترین و قوی‌ترین مسیرها برای تولید انرژی خالص” استفاده شود. این دو شرکت همچنین در حال بررسی این موضوع هستند که آیا می‌توان از هوش مصنوعی برای کنترل عملکرد رآکتور استفاده کرد یا خیر. 

در مرداد ماه، گوگل در دور سرمایه‌گذاری B2 به مبلغ ۸۶۳ میلیون دلاری CFS به همراه Nvidia شرکت کرد. در اوایل سال جاری، گوگل همچنین اعلام کرد که ۲۰۰ مگاوات برق از اولین نیروگاه تجاری CFS، Arc، که قرار است در خارج از ریچموند، ویرجینیا ساخته شود، خریداری خواهد کرد. این شرکت فناوری همچنین سرمایه‌گذار رقیب CFS، یعنی TAE Technologies است. 

اشتراک‌ها:
دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *