این روزها پلیورهای کشمیر همه جا دیده میشوند و اغلب با قیمتهایی باور نکردنی عرضه میشوند. جذابیت این پوشاک مشخص است: اگر تا به حال کشمیر را پوشیده باشید، میدانید که این پارچه نرم، سبک و گرم است — یک الیاف چشمگیر که کنار گذاشتن آن سخت است. اما متأسفانه، این قیمتهای ارزان همیشه بیدلیل نیست.
کشمیر از زیرپوش ریز چند نژاد خاص بز گرفته میشود. معمولاً هر بز دوبار در سال چیده میشود و فقط حدود ۱۱۳ تا ۱۷۰ گرم کشمیر در سال تولید میکند. این میزان پاسخگوی بازار رو به رشد نیست.
سیم گلتی، یکی از بنیانگذاران و مدیرعامل Everbloom، به خبرنگار گفت: «تولیدکنندگان مواد اولیه در واقع در فشار زیادی هستند. چیزی که اکنون میبینید، مخصوصاً با ظهور پلیور کشمیر ۵۰ دلاری، این است که این بزها خیلی بیشتر از حد معمول چیده میشوند. کیفیت الیاف به خوبی سابق نیست و این وضعیت باعث ایجاد روشهای پرورش پایدار نشده است.»
به جای تلاش برای تغییر روشهای دامداری یا ترغیب مشتریان به خرید کشمیر باکیفیت، گلتی و تیمش در Everbloom ایده متفاوتی داشتند. این استارتاپ که بیش از ۸ میلیون دلار از سرمایهگذارانی چون Hoxton Ventures و SOSV جذب کرده، تلاشی را برای ساخت یک ماده بازیافتی آغاز کرد که تقریباً از نمونه اصلی قابل تمایز نیست.
برای این منظور، Everbloom سامانه هوشمند علمی به نام Braid.AI را توسعه داده است. این مدل میتواند با تنظیم پارامترهای مختلف، الیافی با ویژگیهای متفاوت بسازد. کشمیر فقط یکی از اهداف است، بلکه سایر مواد پرکاربرد در صنعت نساجی هم مورد توجه هستند.
در هسته اصلی کار، فرآیند Everbloom صرفنظر از محصول نهایی، مشابه است. برای تولید این ماده، شرکت فعلاً پسماندهای زنجیره تأمین الیاف شامل مزارع و کارخانجات کشمیر و پشم و همچنین تأمینکنندگان کالای خواب پر را جمعآوری میکند. در آینده، قصد دارد دامنه این پسماندها را گسترش داده و پرهای باقیمانده صنعت دامپروری طیور را نیز شامل کند. وجه اشتراک این منابع پسماند این است که همگی از کراتین ساخته شدهاند، پروتئین اصلی و اساسی فرآیند Everbloom.
شرکت سپس پسماندها را به اندازه مناسب خرد کرده و با ترکیبات اختصاصی خود مخلوط میکند. سپس این ترکیب از یک دستگاه اکستروژن پلاستیک عبور داده میشود (که ماده را با فشار از قالب عبور میدهد و شکل میدهد) و پلتهای خروجی را وارد دستگاههای ریسندگی میکنند که معمولاً برای تولید الیاف پلیاستر کاربرد دارند. گلتی میگوید: «این تجهیزات برای ۸۰ درصد بازار نساجی استفاده میشوند. شما باید جایگزینی بیدردسر باشید.»
برای تبدیل پسماند به الیاف جدید، همه واکنشهای شیمیایی لازم تنها در همین دو دستگاه انجام میشود. Everbloom میتواند با استفاده از هوش مصنوعی خود، ترکیب و شیوه فرآوری متریال را تغییر دهد تا الیافی بسازد که از پلیاستر تا کشمیر را تقلید میکنند.
این استارتاپ اعلام کرده که هر الیافی که تولید میکند، باید زیستتخریبپذیر باشد، حتی جایگزین پلیاستر.
گلتی میگوید: «تمام موادی که ما استفاده میکنیم زیستتخریبپذیر هستند» و اضافه میکند که شرکتش در حال حاضر آزمایشهای تسریعشده برای اثبات این ادعا را انجام میدهد. همچنین، چون Everbloom از مواد بازیافتی استفاده میکند، تأثیرات زیستمحیطی آن بسیار کمتر خواهد بود.
علاوه بر این، باید ارزانتر هم باشد. گلتی میگوید: «ما میخواهیم برای برندها و مصرفکنندگان صرفه اقتصادی داشته باشد. من به اصطلاح “حقالزحمه محیطزیستی” اعتقادی ندارم» — این ایده که محصولات دوستدار محیط زیست باید گرانتر باشند. «برای اینکه یک ماده در زنجیره تأمین و نزد مصرفکننده موفق باشد، باید هم مزیت محصولی داشته باشد و هم مزیت اقتصادی برای همه طرفها. این همان چیزی است که ما دنبال میکنیم.»
