در دنیای بازیافت، کمتر ماده‌ای به پای آلومینیوم می‌رسد. این فلز را می‌توان بی‌نهایت بار بازیافت کرد و اغلب بازیافت آن از تولید آلومینیوم جدید ارزان‌تر است، زیرا انرژی بسیار کمتری نیاز دارد. با این حال، تنها حدود یک سوم آلومینیوم مصرفی در ایالات متحده بازیافت می‌شود.
مشکل اصلی در دسته‌بندی ضایعات آلومینیوم مخلوط است؛ چالشی که مدت‌هاست صنعت بازیافت را با مشکل مواجه کرده است.
مایکل سیمر، مدیرعامل شرکت Sortera، معتقد است که شرکتش راه حل را پیدا کرده است. Sortera ادعا می‌کند سیستمی توسعه داده که می‌تواند گریدهای مختلف آلومینیوم را با دقت بالای ۹۵ درصد از هم جدا کند؛ موفقیتی چشمگیر که می‌تواند منبع عظیم و دست‌نخورده‌ای را در صنعت بازیافت آزاد کند.
این سیستم به این شکل کار می‌کند: شرکت از یک مدل هوش مصنوعی استفاده می‌کند که گریدهای مختلف آلومینیوم را بر اساس داده‌های به‌دست‌آمده از لیزرها، فلورسانس اشعه ایکس و دوربین‌های پرسرعت شناسایی می‌کند. این سیستم باید هر تکه آلومینیوم (تقریباً به اندازه یک چیپس سیب‌زمینی بزرگ) را در کسری از ثانیه دسته‌بندی کند. سیمر می‌گوید: «ده میلی‌ثانیه زمان زیادی است.» پس از اینکه سیستم دیداری گرید آلومینیوم را تشخیص داد، مجموعه‌ای از نازل‌ها با پاشیدن دقیق هوا، تکه آلومینیوم را از روی تسمه نقاله به داخل سطل مناسب پرتاب می‌کنند.
این سرعت و دقت از این جهت اهمیت دارد که سایر مراکز بازیافت ابتدا باید آلومینیوم را ذوب کنند تا بتوانند نوع آلیاژ آن را تشخیص دهند. اگر آلیاژها به درستی دسته‌بندی نشوند، ارزش توده مخلوط بسیار کمتر خواهد بود، زیرا مشتریان نمی‌توانند مطمئن باشند که خواص مورد نیازشان را دارد.
سیمر می‌گوید: «همه به دنبال [این آلومینیوم دسته‌بندی نشده] بوده‌اند، اما هیچ‌کس نتوانسته راهی برای استفاده از آن پیدا کند.»
دقت دسته‌بندی Sortera به این شرکت کمک کرده تا چیز دیگری را نیز به دست آورد که بسیاری از استارت‌آپ‌ها به دنبال آن هستند: سودآوری. «حاشیه سود بالای ۹۰ درصد نمایی است، [در حالی که] ۹۲ درصد حاشیه سود کمی به شما می‌دهد، ۹۵ درصد حاشیه سود زیادی به شما می‌دهد و ۹۸ درصد حاشیه سود واقعاً زیادی به شما می‌دهد.»
به گفته وی، این امر به شرکت کمک کرده است تا از مرداد ماه به سوددهی برسد و همه اینها بر اساس عملکرد یک کارخانه در ایندیانا است. Sortera به منظور ساخت کارخانه دوم در تنسی، اخیراً ۲۰ میلیون دلار سرمایه و ۲۵ میلیون دلار بدهی در دور سرمایه‌گذاری به رهبری VXI Capital و حساب‌های مشاوره شده توسط T. Rowe Price، با مشارکت Overlay Capital و Yamaha Motor Ventures جمع‌آوری کرده است. شرکت به طور انحصاری این خبر را به خبرنگار اعلام کرد. Trinity Capital نیز بودجه تجهیزات اضافی را فراهم می‌کند.
کارخانه جدید که در نزدیکی نشویل در حال ساخت است، در فروردین یا اردیبهشت به بهره‌برداری خواهد رسید. سیمر می‌گوید: «این کارخانه، نسخه کپی شده کارخانه ما در ایندیانا است. در کارخانه ایندیانا، ما به طور کامل و شبانه‌روزی کار می‌کنیم و میلیون‌ها پوند در ماه تولید داریم.»
اما این همه آلومینیوم از کجا می‌آید؟ ضایعات آلومینیومی که Sortera دریافت می‌کند، بیشتر از خودروهای اوراقی خرد شده به دست می‌آید. هر گرید آلومینیوم هنگام خرد شدن به شکل متفاوتی شکسته می‌شود و این تفاوت‌های بصری به هوش مصنوعی کمک می‌کند تا فلز را دسته‌بندی کند. سیمر می‌گوید: «تفاوت‌های شیمیایی خود را در خرد شدن نشان می‌دهند.» آلیاژهای مختلف، پارگی‌ها و چین‌خوردگی‌های متمایزی ایجاد می‌کنند که به سیستم سرنخ می‌دهند. «شما این بینش‌های کوچک را به دست می‌آورید، به‌طوری که در یک بازه زمانی حدوداً ۱۰ میلی‌ثانیه‌ای، می‌توانید بگویید: من تقریباً مطمئنم که این آلومینیوم گرید ۳۵۶ است.»
با گسترش Sortera، بیشتر آلومینیوم آن احتمالاً دوباره به خطوط مونتاژ خودرو باز خواهد گشت. خودروسازان برای کاهش وزن خودرو و بهبود راندمان سوخت، به طور فزاینده‌ای از این فلز استفاده می‌کنند. سیمر می‌گوید: «همه خودروسازان بزرگ دنیا حداقل دو بار از ایندیانا بازدید کرده‌اند.»
Sortera در حال حاضر روی راه‌هایی برای پردازش فلزات دیگر مانند مس و تیتانیوم کار می‌کند، اما در آینده نزدیک، این شرکت همچنان بر آلومینیوم متمرکز خواهد بود. «ما می‌توانیم فوراً ۱۸ میلیارد تن آلومینیوم تولید شده سالانه در ایالات متحده را دسته‌بندی کنیم. هر قطعه از آن، هر پوند از آن، با سود در ایالات متحده فروخته خواهد شد.»
