اداره مهاجرت و گمرک ایالات متحده (ICE) سال گذشته قراردادی به ارزش ۲ میلیون دلار با شرکت اسرائیلی سازنده نرم‌افزارهای جاسوسی به نام پاراگون امضا کرد.
اندکی پس از آن، دولت بایدن این قرارداد را مورد بازبینی قرار داد و یک “دستور توقف کار” صادر کرد تا مشخص شود آیا این قرارداد با یک دستور اجرایی در مورد نرم‌افزارهای جاسوسی تجاری مطابقت دارد یا خیر. این دستور اجرایی، استفاده آژانس‌های دولتی ایالات متحده از نرم‌افزارهای جاسوسی که می‌تواند حقوق بشر را نقض کند یا آمریکایی‌ها را در خارج از کشور هدف قرار دهد، محدود می‌کند.
تقریباً یک سال بعد، درست زمانی که به نظر می‌رسید قرارداد منقضی می‌شود و هرگز فعال نخواهد شد، ICE طبق اسناد عمومی، دستور توقف کار را لغو کرد.
در به‌روزرسانی‌ای به تاریخ ۹ شهریور در سیستم داده‌های تدارکات فدرال دولت ایالات متحده، یک پایگاه داده قراردادهای دولتی، آمده است: «این قرارداد برای یک راه حل اختصاصی کاملاً پیکربندی شده از جمله مجوز، سخت‌افزار، ضمانت، نگهداری و آموزش است. این اصلاحیه برای لغو دستور توقف کار است.»
جک پولسون، یک خبرنگار مستقل، اولین کسی بود که این خبر را در خبرنامه خود منتشر کرد.
پاراگون سال‌هاست که تصویر یک شرکت “اخلاقی” و مسئولیت‌پذیر در زمینه تولید نرم‌افزارهای جاسوسی را در تضاد با فروشندگان نرم‌افزارهای جاسوسی بحث‌برانگیز مانند هکینگ تیم، اینتلکسا و ان‌اس‌او گروپ، ایجاد کرده است. پاراگون در وب‌سایت رسمی خود ادعا می‌کند که “ابزارها، تیم‌ها و بینش‌های مبتنی بر اخلاق” را در اختیار مشتریان خود قرار می‌دهد.
این شرکت سازنده نرم‌افزارهای جاسوسی با یک دوراهی اخلاقی روبرو است. اکنون که قرارداد با بخش فناوری اطلاعات ICE فعال شده است، این پاراگون است که باید تصمیم بگیرد آیا می‌خواهد به رابطه خود با ICE، آژانسی که از زمان روی کار آمدن دونالد ترامپ، اخراج دسته‌جمعی مهاجران را به شدت افزایش داده و قدرت نظارتی خود را گسترش داده است، ادامه دهد یا خیر.
امیلی هورن، سخنگوی پاراگون و همچنین جان فلمینگ، رئیس اجرایی، به درخواست برای اظهار نظر پاسخ ندادند.
فلمینگ در تلاش برای نشان دادن حسن نیت خود، در بهمن ماه به خبرنگار گفت که این شرکت فقط به دولت ایالات متحده و سایر کشورهای متحد نامشخص می‌فروشد.
پاراگون پیش از این نیز با یک دوراهی اخلاقی دشوار روبرو شده بود. در دی ماه، واتس‌اپ فاش کرد که حدود ۹۰ نفر از کاربرانش، از جمله روزنامه‌نگاران و فعالان حقوق بشر، با نرم‌افزار جاسوسی پاراگون به نام گرافیت هدف قرار گرفته‌اند. در روزها و هفته‌های بعد، فرانچسکو کانچلاتو، روزنامه‌نگار ایتالیایی و چندین فعال طرفدار مهاجرت محلی اعلام کردند که در میان قربانیان هستند.
در پاسخ به این رسوایی، پاراگون روابط خود را با دولت ایتالیا قطع کرد، که در این میان تحقیقاتی را برای تعیین آنچه اتفاق افتاده بود، آغاز کرده بود. سپس، در خرداد ماه، گروه تحقیقاتی حقوق دیجیتال Citizen Lab تأیید کرد که دو روزنامه‌نگار دیگر، یک روزنامه‌نگار اروپایی ناشناس و یکی از همکاران کانچلاتو، با نرم‌افزار جاسوسی پاراگون هک شده‌اند.
یک کمیته پارلمان ایتالیا نتیجه گرفت که جاسوسی از فعالان طرفدار مهاجرت قانونی بوده است، اما همچنین ادعا کرد که هیچ مدرکی مبنی بر اینکه آژانس‌های اطلاعاتی ایتالیا، مشتریان سابق پاراگون، کانچلاتو را هدف قرار داده‌اند، وجود ندارد.
جان اسکات-ریلتون، محقق ارشد Citizen Lab، که بیش از یک دهه است در مورد سوء استفاده از نرم‌افزارهای جاسوسی تحقیق می‌کند، به خبرنگار گفت: “این ابزارها برای دیکتاتوری‌ها طراحی شده‌اند، نه دموکراسی‌هایی که بر پایه آزادی و حمایت از حقوق فردی بنا شده‌اند.”
این محقق گفت که حتی نرم‌افزارهای جاسوسی “فاسدکننده” هستند، به همین دلیل است که “انبوهی از رسوایی‌های نرم‌افزارهای جاسوسی در دموکراسی‌ها، از جمله با گرافیت پاراگون، در حال افزایش است. بدتر از آن، پاراگون همچنان از سوء استفاده‌کنندگان از نرم‌افزارهای جاسوسی محافظت می‌کند. فقط به هک‌های هنوز توضیح داده نشده روزنامه‌نگاران ایتالیایی نگاه کنید.”
منبع: techcrunch.com
