شرکت‌هایی که سرمایه‌گذاری زیادی در هوش مصنوعی کرده‌اند، به دلیل وعده برق ۲۴ ساعته و ۷ روز هفته، عاشق انرژی هسته‌ای شده‌اند. متا، گوگل و مایکروسافت همگی با استارت‌آپ‌ها یا اپراتورهای رآکتور قراردادهایی بسته‌اند. اما آیا صنعت هسته‌ای هم هوش مصنوعی را دوست دارد؟
بله، اما با اما و اگرهایی.
هیچ‌کس پیشنهاد نمی‌دهد که یک هوش مصنوعی یک رآکتور را اداره کند، اما شرکت‌های برق به‌طور فزاینده‌ای به پتانسیل این فناوری برای بهبود اوضاع در بخش تجاری علاقه‌مند هستند. بردلی فاکس، یکی از بنیان‌گذاران و مدیرعامل شرکت نوکلیرن (Nuclearn)، این موضوع را به خبرنگار ما گفت.
فاکس و جرولد وینسنت، شرکت نوکلیرن را برای بهره‌برداری از این علاقه تاسیس کردند. این شرکت می‌گوید ابزارهای هوش مصنوعی آن در بیش از ۶۵ رآکتور هسته‌ای در سراسر جهان استفاده می‌شود.
این شرکت اخیراً یک دور سرمایه‌گذاری سری A به مبلغ ۱۰.۵ میلیون دلار به رهبری بلو بیر کپیتال (Blue Bear Capital) و با مشارکت AZ-VC، Nucleation Capital و SJF Ventures به دست آورده است.
نوکلیرن زمانی شروع به کار کرد که بنیان‌گذاران آن در نیروگاه هسته‌ای پالو ورد (Palo Verde Nuclear Generating Station) در غرب فینیکس کار می‌کردند. آن‌ها در حال آزمایش راه‌هایی برای ساده‌سازی وظایف تکراری مختلف، ابتدا از منظر علم داده و سپس با مدل‌های پیشرفته‌تر هوش مصنوعی بودند.
فاکس گفت، به زودی، رآکتورهای دیگر متوجه شدند. آن‌ها از او پرسیدند: “آیا می‌توانید به ما کمک کنید همان کاری را که برای پالو ورد انجام می‌دهید، برای نیروگاه من هم انجام دهید؟”
این علاقه با همه‌گیری کووید همزمان شد. فاکس گفت: “ما هر دو بعد از کار حوصله‌مان سر رفته بود. گفتیم، بیایید روی یک استارت‌آپ کار کنیم.”
نوکلیرن مدل‌هایی را توسعه داده است که بر اساس اصطلاحات خاص صنعت هسته‌ای آموزش داده شده‌اند. این استارت‌آپ می‌تواند مدل‌های سفارشی را برای شرکت‌های خدمات عمومی و تأمین‌کنندگان برق که درخواست می‌کنند آموزش دهد، و در حالی که نرم‌افزار آن در فضای ابری اجرا می‌شود، می‌تواند به رآکتورها در راه‌اندازی سخت‌افزار در محل نیز کمک کند، اگر پروتکل‌های امنیتی آن‌ها این را ایجاب کند.
نرم‌افزار این استارت‌آپ می‌تواند اسناد معمول را تولید کند که کارکنان رآکتور سپس بررسی و تأیید می‌کنند.
فاکس گفت: “اکثر هوش مصنوعی در صنعت در حال حاضر، توسط [کمیسیون تنظیم مقررات هسته‌ای] به عنوان یک ابزار در نظر گرفته می‌شود. این مانند این است که شما می‌خواهید از اکسل یا متیکا یا نوعی نرم‌افزار مهندسی استفاده کنید. مسئولیت همیشه با یک شخص است.”
اپراتورهای رآکتور می‌توانند آستانه‌هایی را برای میزان اتوماسیون، بسته به میزان راحتی و اطمینان خود از میزان توانایی مدل در حل مسئله تعیین کنند.
فاکس گفت: “اگر مدل نداند یا اگر مطمئن نباشیم، بر اساس تنظیماتی که انتخاب می‌کنید، آن را به افراد مناسب برمی‌گرداند و یک بررسی دوباره انجام می‌دهد. ما به مشتریان می‌گوییم، این را به عنوان کارمند تازه‌کار در نظر بگیرید.”
منبع : techcrunch.com
