اداره مهاجرت و گمرک ایالات متحده (ICE) اوایل امسال مبلغ ۸۲۵,۰۰۰ دلار به شرکتی پرداخت کرد که وسایل نقلیه مجهز به فناوری‌های مختلف برای اجرای قانون، از جمله برج‌های تلفن همراه جعلی معروف به “شبیه‌سازهای سایت تلفن همراه” را تولید می‌کند. این شبیه‌سازها می‌توانند برای جاسوسی از تلفن‌های همراه مجاور استفاده شوند.
بر اساس اسناد عمومی، این قرارداد که در تاریخ ۱۹ اردیبهشت به امضا رسیده، “وسایل نقلیه شبیه‌ساز سایت تلفن همراه (CSS) را برای پشتیبانی از برنامه عملیات فنی امنیت داخلی فراهم می‌کند” و اصلاحیه‌ای برای “وسایل نقلیه CSS اضافی” است.
این قرارداد با شرکت TechOps Specialty Vehicles (TOSV) مستقر در مریلند امضا شده است. TOSV همچنین در شهریور ۱۴۰۳ قرارداد مشابهی به ارزش ۸۱۸,۰۰۰ دلار با ICE امضا کرد که نشان می‌دهد رابطه بین این سازمان و شرکت، پیش از دولت ترامپ نیز وجود داشته است.
جان برایاناس، رئیس TOSV، در ایمیلی به خبرنگار گفت که به دلیل “اسرار تجاری” نمی‌تواند جزئیاتی در مورد قراردادهای ICE و وسایل نقلیه ارائه دهد. اما برایاناس تأیید کرد که این شرکت شبیه‌سازهای سایت تلفن همراه را ارائه می‌دهد، اگرچه خودش آن‌ها را نمی‌سازد.
برایاناس گفت: “ما قطعات الکتریکی، ارتباطی و فناوری را تولید نمی‌کنیم، بلکه آن محصول را در طراحی کلی وسیله نقلیه خود ادغام می‌کنیم.” او از گفتن اینکه TOSV شبیه‌سازهای سایت تلفن همراه خود را از کجا تهیه می‌کند، خودداری کرد.
این جدیدترین قرارداد فدرال است که برخی از فناوری‌های مورد استفاده در سرکوب مهاجران توسط دولت ترامپ را فاش می‌کند.
در اوایل شهریور ماه، فوربس یک حکم بازرسی مهر و موم نشده را پیدا کرد که نشان می‌داد ICE از یک شبیه‌ساز سایت تلفن همراه برای ردیابی فردی استفاده کرده است که ادعا می‌شد عضو یک باند جنایتکار در ایالات متحده بوده و در سال ۱۴۰۲ دستور ترک کشور را دریافت کرده بود. فوربس در این مقاله گزارش داد که قراردادی نیز برای “وسایل نقلیه شبیه‌ساز سایت تلفن همراه” پیدا کرده است، اما نام شرکتی که این ون‌ها را به آژانس ارائه می‌دهد، ذکر نکرد.
شبیه‌سازهای سایت تلفن همراه با نام “Stingrays” نیز شناخته می‌شوند، زیرا برخی از انواع اولیه این دستگاه‌ها که توسط پیمانکار دفاعی Harris (اکنون L3Harris) ساخته شده‌اند، به این نام نامگذاری شده‌اند. از آن زمان، Stingrays به یک نام فراگیر برای این نوع فناوری تبدیل شده است که به عنوان IMSI catchers نیز شناخته می‌شود. (IMSI مخفف International Mobile Subscriber Identity، یک شماره منحصر به فرد است که هر کاربر تلفن همراه در جهان را شناسایی می‌کند.)
همانطور که از نام آن پیداست، ابزارهای شبیه‌ساز سایت تلفن همراه می‌توانند یک برج تلفن همراه را تقلید کنند و هر تلفن در محدوده نزدیک خود را فریب دهند تا به دستگاه متصل شود و در نتیجه به مجریان قانون این امکان را می‌دهد تا مکان واقعی آن تلفن‌ها و صاحبانشان را بهتر شناسایی کنند.
برخی از شبیه‌سازهای سایت تلفن همراه می‌توانند تماس‌های معمولی، پیام‌های متنی و ترافیک اینترنت را نیز رهگیری کنند.
مقامات می‌توانند از داده‌های برج‌های تلفن همراه سنتی برای یافتن مکان فعلی یا گذشته یک مظنون استفاده کنند، اما این مکان معمولاً دقت زیادی ندارد.
دستگاه‌های مشابه Stingray بیش از یک دهه است که توسط مجریان قانون مورد استفاده قرار می‌گیرند و مدت‌هاست که بحث برانگیز بوده‌اند، زیرا مقامات همیشه برای استفاده از آن‌ها حکم نمی‌گیرند و منتقدان می‌گویند این دستگاه‌ها به طور پیش‌فرض افراد بی‌گناه را به دام می‌اندازند. این دستگاه‌ها همچنین در هاله‌ای از ابهام قرار دارند، زیرا آژانس‌های اجرای قانونی که از آن‌ها استفاده می‌کنند، تحت توافق‌نامه‌های عدم افشای اطلاعات سختگیرانه‌ای هستند و نباید نحوه عملکرد دستگاه‌ها را فاش کنند.
ICE سابقه طولانی در استفاده از شبیه‌سازهای سایت تلفن همراه دارد. در سال ۱۳۹۹، اسنادی که توسط اتحادیه آزادی‌های مدنی آمریکا به دست آمد، نشان داد که ICE حداقل ۴۶۶ بار بین سال‌های ۱۳۹۶ و ۱۳۹۸ از آن‌ها استفاده کرده است. بر اساس اسنادی که در آن زمان توسط BuzzFeed News به دست آمد، این آژانس بین سال‌های ۱۳۹۲ تا ۱۳۹۶ بیش از ۱,۸۸۵ بار از این ابزارها استفاده کرده است.
ICE درخواست خبرنگار برای اظهار نظر را پذیرفت، اما به یک سری سؤالات پاسخ نداد، از جمله: ICE از این وسایل نقلیه برای چه کاری استفاده می‌کند، آیا و کجا اخیراً مستقر شده‌اند و آیا این آژانس همیشه هنگام استفاده از شبیه‌سازهای سایت تلفن همراه حکم می‌گیرد یا خیر.
از ون‌های نظارتی تا کتابخانه‌های سیار
TOSV که در حومه واشنگتن دی سی قرار دارد، طیف گسترده‌ای از وسایل نقلیه قابل تنظیم را به مجریان قانون می‌فروشد، مانند ون‌هایی برای تیم‌های واکنش مسلح SWAT، تیم‌های خنثی‌سازی بمب و به اصطلاح وسایل نقلیه “آزمایشگاه سیار” و “نظارت پنهانی”.
در میان این وسایل نقلیه برای نیروهای پلیس، TOSV چندین “پروژه” را فهرست می‌کند، از جمله یکی که به عنوان آزمایشگاه‌های پزشکی قانونی سیار DHS توصیف شده است که به وزارت امنیت داخلی اشاره دارد.
بر اساس وب سایت، این ون‌های پزشکی قانونی سیار “مجهز به تجزیه و تحلیل و مستندسازی پزشکی قانونی در محل” هستند، دارای “محفظه‌های امن برای حفظ شواهد و ابزارهای تحقیقاتی” هستند و “به‌روزرسانی پرونده‌ها و ثبت شواهد را به طور یکپارچه” امکان‌پذیر می‌کنند.
پروژه دیگر “ون فرماندهی سیار DHS” است که TOSV می‌گوید “قابل تنظیم برای نظارت پیشرفته و هماهنگی ماموریت” است.
مشخص نیست که آیا این ون‌ها همان وسایل نقلیه‌ای هستند که شامل شبیه‌سازهای سایت تلفن همراه می‌شوند یا خیر، زیرا هیچ اشاره‌ای به ابزار نظارت تلفنی در وب سایت TOSV وجود ندارد.
ICE قراردادهای دیگری با TOSV برای آزمایشگاه‌های پزشکی قانونی سیار دارد که مشخص نمی‌کند چه فناوری‌هایی در ون‌ها قرار دارند.
بر اساس وب سایت خود، TOSV همچنین به اصطلاح “کتابخانه‌های سیار” را می‌فروشد که به نظر می‌رسد کتابخانه‌هایی روی چرخ هستند، و همچنین وسایل نقلیه پزشکی و آتش نشانی.
