شاید طراحی باریک آیفون ایر چشمگیر باشد و میزان مهندسی به کار رفته در کوچکسازی برد منطقی آن تحسینبرانگیز باشد. اما به گفته جین بردیچفسکی، یکی از بنیانگذاران و مدیرعامل شرکت تولیدکننده مواد باتری Sila، پیشرفت واقعی ممکن است در جای دیگری درون محفظه آلومینیومی و شیشهای پنهان باشد.
بردیچفسکی به خبرنگار گفت: «باتری در آیفون جدید بسیار قابل توجه است. شکل کاملاً تصادفی و دو بعدی آن – وقتی به شکلش نگاه میکنید، واقعاً شگفتانگیز است.»
او افزود: «به تازگی از آسیا برگشتهام و فرصتی داشتم تا برخی از این سلولها را ببینم. این یک فناوری انقلابی در باتری است.»
بردیچفسکی اطلاعات زیادی در مورد باتریها دارد. او به عنوان هفتمین کارمند تسلا، مهندسی باتری اصلی رودستر را رهبری کرد، که به الگویی برای تسلاهای بعدی تبدیل شد. امروزه، او رهبری Sila را بر عهده دارد که در حال تولید مواد آند سیلیکونی برای لوازم الکترونیکی مصرفی و به زودی، وسایل نقلیه الکتریکی است.
طراحی ناچ (بریدگی) آیفون ایر به لطف فناوری ثبت شده توسط اپل به نام باتری فلزی امکان پذیر شده است. نکته کلیدی در نام آن است: یک پوشش فلزی که کل سلول را احاطه کرده و استحکام و دوام فیزیکی را افزایش میدهد. بیشتر باتریهای مورد استفاده در لوازم الکترونیکی مصرفی، سلولهای کیسهای هستند که دارای یک پوشش پلاستیکی نرم هستند که تولید آن ارزان است و امکان کمی تورم را فراهم میکند.
اپل سالهاست که از باتریهای L شکل در آیفونها استفاده میکند. همه باتریهای لیتیوم یونی تا حدی متورم میشوند و گوشه داخلی L هنگام وقوع این تورم به یک نقطه فشار تبدیل میشود.
بردیچفسکی گفت: «آنها بسیار حساس هستند و این اساساً آن را ضدگلوله میکند. اکنون میتوانید باتریها را در هر شکل دو بعدی که میخواهید بسازید.»
باتریهای فلزی به اپل اجازه میدهند تا از فضای کوچک داخل آیفون ایر نهایت استفاده را ببرد. او گفت: «آنها میتوانند به لبهها بسیار نزدیک شوند.» این امکان را میدهد که باتری پس از قرارگیری بردهای مدار مختلف، به هر فضایی که خالی است، راه پیدا کند.
در نهایت، بردیچفسکی فکر میکند که اکثر تلفنها با وجود هزینه اضافی، باتریهای فلزی را اتخاذ خواهند کرد. ذخیره انرژی اضافی ارزشش را خواهد داشت.
او گفت که این موضوع برای دستگاههای کوچکتر مانند عینکهای AR و VR نیز “بسیار مهم” خواهد بود و افزود که او چند نمونه اولیه را در چین دیده است. بردیچفسکی گفت: «این حتی بیشتر یک بهبود در تراکم انرژی است زیرا به شما امکان میدهد در اشکال عجیب و غریب قرار بگیرید.»
تغییر به چنین باتری پیچیدهای احتمالاً به این دلیل است که اپل آندهای کربنی در باتریهای لیتیوم یونی خود را با نسخههای سنگین سیلیکونی، معروف به سیلیکون-کربن، تعویض نکرده است.
بردیچفسکی گفت: «اگر در حال راهاندازی [یک طراحی باتری جدید] هستید، میگویید: “میدانید چه؟ بیایید از شیمی دیروز استفاده کنیم.”»
اما انتقال به ساخت و ساز فلزی میتواند حرکت به سمت آندهای سیلیکونی را در آینده نزدیک تسهیل کند. آندهای سیلیکونی خالص میتوانند حدود 50٪ انرژی بیشتری نسبت به آندهای گرافیتی سنتی ذخیره کنند، اما این ماده مستعد تورم است. شرکتهایی مانند Sila روشهای اختصاصی برای مدیریت این تورم در داخل مواد ایجاد کردهاند، اما همچنان باید در سطح سلول مورد توجه قرار گیرد.
بردیچفسکی گفت: «این قطعاً به معرفی سیلیکون در این نوع دستگاهها کمک خواهد کرد. این به ما امکان میدهد محدودیتهای عملکرد را بیشتر کنیم. ما همیشه این مصالحهها را داشتهایم و باید تورم را مدیریت کنیم. شما هنوز هم باید این کار را انجام دهید، اما میتوانید آن را کمی بیشتر فشار دهید. این بسیار انقلابی است.»
منبع : techcrunch.com