گوگل روز سه‌شنبه، ۲۶ شهریور ۱۴۰۴ از یک پروتکل باز جدید برای خریدهای انجام شده توسط نمایندگان هوش مصنوعی (برنامه‌های نرم‌افزاری خودکار که می‌توانند از طرف کاربران خرید و تصمیم‌گیری کنند) رونمایی کرد. این پروتکل از حمایت بیش از ۶۰ تاجر و موسسه مالی برخوردار است. این سیستم که پروتکل پرداخت نمایندگان (AP2) نام دارد، به منظور ایجاد قابلیت تعامل بین پلتفرم‌های هوش مصنوعی، سیستم‌های پرداخت و فروشندگان طراحی شده است و یک مسیر کاغذی قابل ردیابی برای هر تراکنش ارائه می‌دهد.
مدیران گوگل در پستی که به مناسبت معرفی این پروتکل منتشر شد، بر تعهد خود به رویکرد باز تاکید کردند. استاوان پاریخ و رائو سوراپاننی، معاونان گوگل و گوگل کلود، به ترتیب، نوشتند: «ما متعهد هستیم که این پروتکل را در یک فرآیند باز و مشارکتی، از جمله از طریق نهادهای استاندارد، توسعه دهیم و از کل جامعه پرداخت و فناوری دعوت می‌کنیم تا این آینده را با ما بسازند.»
مشخصات کامل AP2 همزمان با اعلام خبر، در GitHub منتشر شد.
این پروتکل برای آینده‌ای طراحی شده است که در آن نمایندگان هوش مصنوعی به طور معمول از طرف مشتریان خرید می‌کنند و در تعاملات پیچیده و بی‌درنگ با نمایندگان هوش مصنوعی خرده‌فروشان شرکت می‌کنند. در یکی از مثال‌های پست گوگل، کاربری از یک چت‌بات می‌خواهد که برای یک سفر دوچرخه‌سواری خرید کند، که این امر باعث می‌شود نماینده یک فروشگاه دوچرخه به طور خودکار یک پیشنهاد ویژه و حساس به زمان ارائه دهد.
در مثال دیگری، کاربر درخواست سفر و اقامت برای تعطیلات آخر هفته را می‌دهد و فقط تاریخ، مکان و بودجه را مشخص می‌کند. در این پست توضیح داده شده است: «نماینده می‌تواند با نمایندگان خطوط هوایی و هتل‌ها، و همچنین آژانس‌های مسافرتی آنلاین و پلتفرم‌های رزرو تعامل داشته باشد و هنگامی که ترکیبی متناسب با بودجه پیدا کرد، می‌تواند هر دو رزرو امضا شده رمزنگاری‌شده را به طور همزمان انجام دهد.»
فعال کردن این نوع تراکنش، هم از نظر فناوری و هم از نظر اجتماعی، پیچیده است. AP2 از نمایندگان می‌خواهد که قبل از انجام خرید، دو تاییدیه جداگانه ثبت کنند: اول “مجوز قصد” (که اساساً به هوش مصنوعی می‌گوید: “من به دنبال یک کراوات خال خالی هستم”)، که نماینده را قادر می‌سازد تا یک مورد خاص را جستجو کند و با فروشندگان مذاکره کند. سپس “مجوز سبد خرید” که پس از یافتن یک مورد خاص، تاییدیه نهایی برای خرید را می‌دهد.
این پروتکل همچنین شامل مقرراتی برای خریدهای کاملاً خودکار است که در آن به نماینده اجازه داده می‌شود پس از یافتن یک مورد، به طور خودکار یک مجوز سبد خرید ایجاد کند. این شرایط مستلزم یک مجوز قصد دقیق‌تر است که محدودیت‌های قیمت، زمان‌بندی و سایر قوانین تعامل را مشخص می‌کند. در هر صورت، هدف حفظ یک مسیر قابل ممیزی است که می‌تواند در موارد کلاهبرداری مجدداً بررسی شود.
گوگل با همکاری شرکت‌های فعال در حوزه رمزارز مانند Coinbase، Metamask و بنیاد Ethereum، افزونه‌ای را نیز تولید کرده است که پروتکل x402 مبتنی بر رمزارز را ادغام می‌کند و امکان خرید مبتنی بر هوش مصنوعی را از کیف پول‌های رمزارزی فراهم می‌سازد.
تعدادی از شرکت‌های فناوری دیگر نیز در حال کار بر روی سیستم‌های خرید مبتنی بر نماینده خود هستند – که مهم‌ترین آن‌ها Perplexity است که خدمات Buy With Pro را در مرورگر خود ارائه می‌دهد. ارائه‌دهنده خدمات پرداخت Stripe نیز ابزارهای نرم‌افزاری را برای خرید مبتنی بر نماینده در پلتفرم خود تولید می‌کند، اگرچه به اندازه AP2 جامع نیستند.
مانند هر پروتکل دیگری، تاثیر AP2 به حمایت سایر بازیگران اکوسیستم – به ویژه توسعه‌دهندگانی که سیستم‌های خرید مبتنی بر نماینده را می‌سازند – بستگی دارد. اما AP2 قبلاً حمایت ارائه‌دهندگان مالی بزرگ مانند Mastercard، American Express و PayPal را به دست آورده است و به این پروتکل یک جایگاه فوری و قابل توجه می‌بخشد.
منبع : techcrunch.com
